راهنمای فوق حرفه ای راه اندازی استودیو خانگی7 :: فروشگاه اینترنتی صدابرداران

قسمت هفتم

کابل های دیجیتال:

نکته خوبی که در دیجیتال ها وجود دارد این است که لازم نیست به اندازه آنالوگ ها آنها را بشناسید تا بتوانید استفاده شان کنید. اما خبر بدی هم در راه است: تعداد کابل های دیجیتال بسیار بیشتر است و مرتب با پیشرفت تکنولوژی به روز می شوند و تغییر می کنند.

۳ کابل اینترفیس : USB، فایر وایر و تاندربولت

کابل دیجیتالی که هر استودیوی باید داشته باشد کابل اتصال کامپیوتر به میکسر است. و بدون شک یکی از این سه کابل است:

USB: کمترین سرعت انتقال اطلاعات را دارد اما باز هم مفید است و قیمت مناسبی دارد.

فایروایر: معمولا ً در میکسرهای گران قیمت تر دیده می شود. سرعت انتقالش به طور قابل ملاحظه ای بالاتراز USB است.

تاندربولت: فقط بر روی دستگاه های مدرن و گرانقیمت وجود دارد. همانطور که از اسمش بر می آید سرعتی بی سابقه در انتقال اطلاعات دارد.

به زودی اتصال USB3 برای میکسرها هم به بازار می آید که سرعت بالایی خواهد داشت.

کابل میدی:

(MIDI (Musical Instrument Digital Interface

کابل میدی که برای انتقال اطلاعات بین آلات موسیقی و دستگاهای دیجیتال به کار می رود اکثرا توسط موزیسین های موزیک الکترونیک استفاده می شود.

در استودیو های خانگی برای متصل کردن میدی کنترلر یا کیبورد به میکسر استفاده می گردد و کاربر vst خود را به وسیله آن کنترل می کند.

این روزها با کابل های USB می توان میدی کنترلر ها را مستقیما ً به کامپیوتر وصل کرد.

کابل های نوری (اپتیکال):

با یک سری از فلش های نور اطلاعات را منتقل می کنند. توانایی انتقال چندین کانال متنوع از صداهای دیجیتال را داراست. دو مدل سیگنالی که قبول می کند:

ADAT: هشت کانال ۴۸ کیلو هرتز یا ۴ کانال ۹۶ کیلو هرتز را منتقل می کند.

(S/PDIF (aka TOSLINK : دو کانال صوتی را منتقل می کند.

ADAT معمولا برای انتقال هشت کانال پری آمپ میکروفن به میکسر استفاده می شود.

S/PDIF معمولا ً برای انتقال میکس استریویی خروجی شما از میکسرتان به یک منبع خارجی استفاده می شود.

کابل های BNC:

دستگاه های دیجیتال را به هم متصل کرده باعث تطابق زمانی آنها می شود و کارکردشان را با هم سینک می کند. مخصوصا اگر تعداد آنها زیاد باشد. اکثرا ً برای استودیوهای حرفه ای به کار می رود.

کابل های AES/EBU:

شاید بتوان گفت عجیب ترین کابل های یک استودیو هستند.

اتصالات XLR را دارند و از یک کابل دیجیتال اپتیکال ، سیگنال S/PDIF را به دست می آورند. برای میکسرها و تجهیزات حرفه ای استفاده می شوند. نکته ای که خیلی ها نمی دانند این است که AES/EBU در واقع یک سیگنال صوتی است و نه یک کابل و می توان آن را با اتصالات گوناگونی استفاده کرد همانند: اتصالات اپتیکال، BNC RCA & XLR که البته XLR معروف تر است و به همین دلیل در بین کاربران جا افتاده است.

تذکر: ممکن است با کابل های میکروفن اشتباه گرفته شوند پس در صورت استفاده، حتما با برچسب آنها را مشخص کنید.

کابل های Cat5e:

مشابه کابل های تلفن هستند و کارایی و قدرت بسیاری دارند. چون هم می توانند منبع تغذیه و هم چندین کانال صوتی دیجیتال را منتقل کنند و به خاطر تواناییشان می توانند مسافتی طولانی را با کمترین تاخیر پوشش دهند. به خاطر این ویژگی ها بسیار مناسب برای استفاده در کنار سیستم پخش چند هدفون با کیفیت بالاست. بعضی از سیستم های حرفه ای می توانند ۴۰ کانال صوتی را با این کابل به میکسر برسانند.

حالا که کابل های دیجیتال هم تمام شدند نوبت به معرفی کابل پاور میرسد:

کابل پاور:

کابلی مشابه با بسیاری از دیگر محصولات استفاده می شود که به IEC C13 مشهوراست. از کامپیوتر گرفته تا اسپیکر مانیتورها و رک مونت را با این کابل تغذیه می کنند.