تیم تحقیقاتی مجموعه صدابرداران در این مقاله سعی دارد شما را با تاریخچه انواع میکروفن و برخی مدل های میکرفون آشنا نماید.
نام اصلی و قدیمی میکروفن با نام مستعار یا مایک (/ maɪk /)، [۱] است که صدا را توسط برق یا سنسور به سیگنال الکتریکی تبدیل می کند. مبدل الکترومغناطیسی سیگنال صوتی به سیگنال های الکتریکی را تسهیل میکند. میکروفن در بسیاری از وسایل مانند: تلفنها، سمعک، سیستم های آدرس های عمومی برای سالن های کنسرت و مراسم عمومی، تولید تصاویر متحرک، و مهندسی صوتی ضبط شده،رادیو و تلویزیون، و در کامپیوتر برای ضبط صدا، تشخیص گفتار استفاده میشود.
اکثر میکروفن های امروز با استفاده از القای الکترومغناطیسی (میکروفن پویا)، تغییر ظرفیت خازنی (میکروفن کندانسور) و یا پیزوالکتریک (میکروفن پیزوالکتریک) برای تولید یک سیگنال الکتریکی از تغییرات فشار هوا و ….بهره می برد.. میکروفن به طور معمول نیاز به یک پیش تقویت کننده دارد.که این امر باعث بیشتر شدن و قوی تر شدن صدای سخنران یا خواننده میشود.
تاریخچه
به منظور صحبت با تعداد زیاد مردم بود که، باعث تمایل به افزایش حجم صدا بود. اولین دستگاه شناخته شده برای رسیدن به این بر میگردد به ۶۰۰ قبل از میلاد با اختراع ماسک با دهانه بزرگ برای دهان طراحی شده بود که برای بیشتر شدن صدا درآمفی تئاترها استفاده می شد.
مخترع آلمانی یوهان فیلیپ رایس اوایل یک فرستنده صدا که یک نوار فلزی متصل به غشاء ارتعاشی فعلی بود، در یک محلول اسیدی به یک میله رسانا متصل شده بود.این سیستم، به هر حال، به یک کیفیت صدای بسیار ضعیف رسیده بود. که نتایج بهتر از این امر، باطراحی در تلفن اسکاتلندی آمریکایی الکساندر گراهام بل در سال۱۸۷۶ به دست آمد..
دیوید ادوارد هیوز مخترع یک میکروفن کربنی در سال ۱۸۷۰
اولین میکروفونی که صدای تلفن را فعال نمود میکروفن کربنی بود. این امر به طور مستقل توسط دیوید ادوارد هیوز در انگلستان و امیل برلینر و توماس ادیسون در ایالات متحده توسعه داده شد. اگر چه ادیسون، اول ثبت اختراع خود را (پس از یک دعوای حقوقی طولانی) در اواسط سال ۱۸۷۷ انجام داد، هیوز دستگاه کار خود را در مقابل بسیاری از شاهدان چند سال پیش نشان داده بود.
میکروفون کربن نمونه مستقیم از میکروفون های امروز است و در توسعه تلفن، رادیو و تلویزیون و لوازم ضبط حیاتی بود و تاثیر بسیاری داشت. توماس ادیسونمیکروفون کربن به فرستنده، خود را از سال ۱۸۸۶ در اولین پخش رادیویی به کار گرفته شد، استفاده شده در کاخ اپرای متروپولیتن نیویورک در سال ۱۹۱۰٫ همچنین در سال ۱۹۲۳، میکروفون روبان، معرفی شد که یکی دیگر از نوع الکترومغناطیسی، که گفته می شود هری F. اولسون، که اساسا مهندسی معکوس یک سخنران روبان توسعه یافته اند.
در طول نیمه دوم قرن ۲۰، توسعه به سرعت توسط برادران Shure با آوردن SM57 پیشرفته. به همراه Milab در سال ۱۹۹۹ با DM-1001 دیجیتال بنیان گذاری شد. آخرین تحولات و تحقیقات شامل استفاده از فیبر نوری، لیزر بود.
تصاویر انواع میکروفون ها
روش جلوگیری از باد: یک روش کاهش اثر و تاثیر باد در میکروفون را فراهم می کند.برای این کار از کلاهکی بر روی میکروفون استفاده میشود.
پوشش های مختلف برای میکروفون
مواد یا جنس آنها از پارچه یا فوم، طراحی شده است به یک امپدانس صوتی قابل توجه است. ذره سرعت تغییرات نسبتا کم فشار هوا که امواج صوتی را تشکیل می دهند با این روش می توانید این صداها را به حداقل برسانید.
پارچه یا فوم که باعث جلوگیری از صدای زیاد باد میشود.بهتر است کروی باشد تا باد را از کناره های خود رد کرده و صدای کمتری از باد به میکروفن منتقل شود.